(مسأله‌52) - آبى كه عين نجاست مثل خون و بول به آن برسد و بو يا رنگ يا مزه آن را تغيير دهد، اگرچه كر يا جارى باشد نجس مى‌شود. ولى اگر بو يا رنگ يا مزة آب، به واسط نجاستى كه بيرون آن است عوض شود، مثلاً مردارى كه پهلوى آب است بوى آن را تغيير دهد، نجس نمى‌شود.
(مسأله‌53) - آبى كه عين نجاست مثل خون و بول در آن ريخته و بو يا رنگ يا مزة آن را تغيير داده، چنان‌چه به كر يا جارى متصل شود، يا باران بر آن ببارد يا باد باران را در آن بريزد، يا آب باران از ناودان هنگام باريدن در آنجارى شود در تمام اين صور چنان‌چه تغيير آن از بين برود پاك مى‌شود. ولى بنابر احتياط مستحب بايد آب باران يا كر يا جارى با آن مخلوط گردد.
(مسأله‌54) - اگر چيز نجسى را در كر يا جارى تطهير نمايند در شستنى كه با آن پاك مى‌گردد آبى كه بعداز بيرون آوردن از آن مى‌ريزد پاك است.
(مسأله‌55) - آبى كه پاك بوده و معلوم نيست نجس شده يا نه پاك است، و آبى كه نجس بوده و معلوم نيست پاك شده يا نه، نجس است.
(مسأله‌56) - نيم خوردة سگ و خوك و كافر غير كتابى بلكه كتابى نيز بنابر احتياط واجب نجس و خوردن آن حرام است. و نيم خوردة حيوانات حرام‌گوشت پاك و خوردن آن نسبت به غير گربه مكروه مى‌باشد.

احكام تخلى
(مسأله‌57) - واجب است انسان وقت تخلى و مواقع ديگر عورت خود را از كسانى كه مكلفند، اگرچه مثل خواهر و مادر با او محرم باشند، و همچنين از ديوانه و بچه‌هاى مميز(كه خوب و بد را مى‌فهمند) بپوشاند، ولى زن و شوهر و كسانى كه در حكم آن‌ها هستند مثل كنيز و مالكش لازم نيست عورت خود را از يكديگر بپوشانند.
(مسأله‌58) - لازم نيست با چيز مخصوصى عورت خود را بپوشاند. و اگر مثلاً با دست هم آن را بپوشاند كافى است.
(مسأله‌59) - موقع تخلى بايد طرف جلوى بدن يعنى شكم و سينه رو به قبله و پشت به قبله نباشد.
(مسأله‌60) - اگر موقع تخلى طرف جلوى بدن كسى رو به قبله يا پشت به قبله باشد، و عورت را از قبله بگرداند كفايت نمى‌كند، و اگر جلوى بدن او رو به قبله يا پشت به قبله نباشد، احتياط واجب آن است كه عورت را رو به قبله يا پشت به قبله ننمايد.