چيزهائى كه بايد براى آن‌ها وضو گرفت
(مسأله‌322) - براى شش چيز وضو گرفتن واجب است:«اول»: براى نمازهاى واجب غير از نماز ميت. و در نمازهاى مستحب وضو شرط صحت است. «دوم»: براى سجده و تشهد فراموش شده، اگر بين آن‌ها و نماز حدثى از او سر زده مثلاً بول كرده باشد، ولى براى سجدة سهو واجب نيست وضو بگيرد. «سوم»: براى طواف واجب خانة كعبه. «چهارم»: اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده باشد كه وضو بگيرد. «پنجم»: اگر نذر كرده باشد كه جائى از بدن خود را به خط قرآن برساند. «ششم»: براى آب كشيدن قرآنى كه نجس شده، يا براى بيرون آوردن آن از مستراح و مانند آن، در صورتى كه مجبور باشد دست يا جاى ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند، ولى چنان‌چه معطل شدن به مقدار وضو بى‌احترامى به قرآن باشد بايد بدون اين كه وضو بگيرد، قرآن را از مستراح و مانند آن بيرون آورد، يا اگر نجس شده آب بكشد.
(مسأله‌323) - مس نمودن خط قرآن، يعنى رساندن جائى از بدن به خط قرآن براى كسى كه وضو ندارد حرام است. ولى اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگر ترجمه كنند مس آن اشكال ندارد.
(مسأله‌324) - جلوگيرى كردن بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست ولى اگر مس نمودن آنان بى‌احترامى به قرآن باشد بايد از آنان جلوگيرى كنند.
(مسأله‌325) - كسى كه وضو ندارد بنابر احتياط واجب حرام است اسم خداوند متعال و صفات خاصة او را به هر زبانى نوشته شده باشد مس نمايد. و بهتر آن است كه اسم مبارك پيغمبر و امام و حضرت زهراءِ عليهم السلام را هم مس ننمايد.
(مسأله‌326) - اگر پيش از وقت نماز به قصد اينكه با طهارت باشد وضو بگيرد يا غسل كند صحيح است. و نزديك وقت نماز هم اگر به قصد مهيا بودن براى نماز وضو بگيرد اشكال ندارد.
(مسأله‌327) - كسى كه يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوى واجب كند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده، وضوى او صحيح است.
(مسأله‌329) - مستحب است انسان براى نماز ميت و زيارت اهل قبول و رفتن به مسجد و حرم امامان عليهم السلام و براى همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن، و مس حاشية قرآن، و براى خوابيدن وضو بگيرد. و نيز مستحب است