(مسأله‌268) - در وضوى ارتماسى هم بايد صورت و دستها از بالا به پايين شسته شود، پس اگر وقتى كه صورت و دستها را در آب فرو مى‌برد قصد وضو كند، بايد صورت را از طرف پيشانى و دستها را از طرف آرنج در آب فرو برد.
(مسأله‌269) - اگر وضوى بعضى از اعضاء را ارتماسى و بعضى را غير ارتماسى انجام دهد اشكال ندارد.

دعاهايى كه موقع وضو گرفتن مستحب است
(مسأله‌270) - كسى كه وضو مى‌گيرد مستحب است موقعى كه نگاهش به آب مى‌افتد بگويد:"بسم الله و بالله و الحمد لله الذى جعل الماء طهوراً و لم يجعله نجساً" و موقعى كه پيش از وضو دست خود را مى‌شويد بگويد: " بسم الله و بالله اللهم اجعلنى من التوابين و اجعلنى من المتطهرين" و در وقت مضمضه كردن بگويد: "اللهم لقنى حجتى يوم القاك و اطلق لسانى بذكرك" و در وقت استنشاق يعنى آب در بينى كردن بگويد: "اللهم لا تحرم على ريح الجنة و اجعلنى ممن يشم ريحها و روحها و طيبها" و موقع شستن رو بگويد: "اللهم بيض وجهى يوم تسود الوجوه و لا تسود وجهى يوم تبيض الوجوه" و در موقع شستن دست راست بگويد: "اللهم اعطنى كتابى بيمينى و الخلد فى الجنان بيسارى و حاسبنى حسابا يسيرا" و موقع شستن دست چپ بگويد: "اللهم لا تعطنى كتابى بشمالى و لا من وراء ظهرى و لا تجعلها مغلولة الى عنقى و اعوذ بك من مقطعات النيران" و موقعى كه سر را مسح مى‌كند، بگويد: "اللهم غشنى برحمتك و بركاتك و عفوك" و در وقت مسح پا بگويد: "اللهم ثبتنى على الصراط يوم تزل فيه الاقدام و اجعل سعيى فى ما يرضيك عنى يا ذا الجلال والاكرام".

شرايط صحت وضو
شرايط صحيح بودن وضو چند چيز است:
« شرط اول »: آن كه آب وضو پاك باشد.
« شرط دوم »: آن كه مطلق باشد.
(مسأله‌271) - وضو با آب نجس و آب مضاف باطل است، اگرچه انسان نجس بودن يا مضاف بودن آن را نداند يا فراموش كرده باشد. و اگر با آن وضو نمازى هم خوانده باشد، بايد آن نماز را دوباره با وضوى صحيح بخواند.
(مسأله‌272) - اگر غير از آب گل‌آلود مضاف، آب ديگرى براى وضو ندارد، چنان‌چه وقت نماز تنگ است، بايد تيمم كند و اگر وقت دارد، بايد صبر كند تا آب صاف شود و وضو بگيرد.
« شرط سوم »: آن كه آب وضو و فضائى كه در آن وضو مى‌گيرد در حال مسح بلكه بنابر احتياط واجب در حال شستن نيز مباح باشد.