ى‌
ائسه در مسألة « 441 » گذشت.
(مسألة 2458 ) - مردى كه مسلمان‌زاده است اگر مرتد شود، زنش بر او حرام مى‌شود و بايد به مقدارى عد وفات كه در احكام طلاق گفته مى‌شود عدّه نگهدارد.
(مسألة 2459 ) - مردى كه از پدر و مادر غيرمسلمان به دنيا آمده و مسلمان شده، اگر بعد از ازدواج مرتد شود، عقد او باطل مى‌گردد و چنان‌چه با زنش نزديكى نكرده باشد يا زن يائسه باشد عده ندارد و اگر بعد از نزديكى مرتد شود و زن او در سن زن‌هائى باشد كه حيض مى‌بينند بايد آن زن به مقدار عدة طلاق كه در احكام طلاق گفته مى‌شود، عده نگهدارد و مشهور آن است كه اگر پيش از تمام شدن عده، شوهر او مسلمان شود، عقد او به حال خود باقى مى‌ماند ولى اين حكم نيز محل اشكال است و البته احتياط ترك نشود.
(مسألة 2460 ) - اگر زن در عقد با مرد شرط كند كه او را از شهرى بيرون نبرد و مرد هم قبول كند، نبايد زن را بدون رضايتش از آن شهر بيرون ببرد.
(مسألة 2461 ) - اگر زنى از شوهر سابقش دخترى داشته باشد، شوهر بعدى مى‌تواند آن دختر را براى پسر خود كه از اين زن نيست عقد كند و نيز اگر دخترى را براى پسر خود عقد كند، مى‌تواند با مادر آن دختر ازدواج نمايد.
(مسألة 2462 ) - اگر زنى از زنا آبستن شود، درصورتى كه خود آن زن يا مردى كه با او زنا كرده يا هر دوى آنان مسلمان باشند براى آن زن جايز نيست بچه را سقط كند.
(مسألة 2463 ) - اگر كسى با زنى زنا كند، چنان‌چه بعد از استبراء به نحوى كه در مسألة « 2408 » گفته شد او را عقد كند و بچه‌اى از آنان پيدا شود، در صورتى كه ندانند از نطف حلال است يا حرام آن بچه حلال‌زاده است.
(مسألة 2464 ) - اگر مرد نداند كه زن در عده است و با او ازدواج كند، چنان‌چه زن هم نداند و بچه‌اى از آنان به دنيا آيد، حلال‌زاده است و شرعاً فرزند هر دو مى‌باشد ولى اگر زن مى‌دانسته كه در عده است، و تزويج در عده جايز نيست شرعاً بچه فرزند پدر است و در هر دو صورت عقد آنان باطل است و به يكديگر حرام مى‌باشند.
(مسألة 2465 ) - اگر زن بگويد يائسه‌ام نبايد حرف او را قبول كرد ولى اگر بگويد شوهر ندارم حرف او قبول مى‌شود.
(مسألة 2466 ) - اگر بعد از آن كه انسان با زنى كه گفت شوهر ندارم ازدواج كرد و بعداً كسى بگويد آن زن شوهر داشته چنان‌چه شرعاً ثابت نشود كه زن شوهر داشته، بايد حرف آن كس را قبول كرد.
(مسألة 2467 ) - تا دو سال پسر يا دختر تمام نشده، پدر نمى‌تواند او را از مادرش جدا كند. و احوط و اولى آن است كه دختر را تا هفت سال از مادرش جدا نكند.
(مسألة 2468 ) - مستحب است در شوهر دادن دخترى كه بالغه است يعنى مكلف شده عجله كنند، از حضرت صادق (عليه السلام) روايت شده كه يكى از سعادتهاى مرد آن است كه دخترش در خان او حيض نبيند.