(مسألة 1952 ) - اگر به ولىّ طفل و ديوانه دسترسى ندارد، مى‌تواند خودش يا به وسيله يك نفر امين زكات را به مصرف طفل يا ديوانه برساند و بايد موقعى كه زكات به مصرف آنان مى‌رسد نيت زكات كند.
(مسألة 1953 ) - به فقيرى كه گدايى مى‌كند، مى‌شود زكات داد، ولى به كسى كه زكات را در معصيت مصرف مى‌كند نبايد زكات داد.
(مسألة 1954 ) - به كسى كه شراب‌وار است نمى‌توان زكات داد بلكه كسى كه معصيت كبيره را آشكارا به‌جا مى‌آورد يا نماز نمى‌خواند هر چند آشكارا نباشد احتياط واجب آن است كه زكات ندهند.
(مسألة 1955 ) - به كسى كه بدهكار است و نمى‌تواند بدهى خود را بدهد اگرچه مخارج او بر انسان واجب باشد مى‌شود قرضش را از زكات داد.
(مسألة 1956 ) - انسان نمى‌تواند مخارج كسانى را كه مثل اولاد خرجشان بر او واجب است از زكات بدهد، ولى اگر مخارج آنان را ندهد، ديگران مى‌توانند به آنان زكات بدهند.
(مسألة 1957 ) - اگر انسان زكات به پسرش بدهد كه خرج زن و نوكر و كلفت خود نمايد، اشكال ندارد.
(مسألة 1958 ) - اگر پسر به كتابهاى علمى دينى احتياج داشته باشد پدر مى‌تواند آنها را از زكات خريده و در معرض استفاد پسرش قرار دهد.
(مسألة 1959 ) - پدرى كه تمكن تزويج پسرش را ندارد مى‌تواند از زكات براى پسرش زن بگيرد و همچنين است پسر نسبت به پدر.
(مسألة 1960 ) - به زنى كه شوهرش مخارج او را مى‌دهد و زنى كه شوهرش خرجى او را نمى‌دهد ولى ممكن است او را به دادن خرجى مجبور كنند، نمى‌شود زكات داد.
(مسألة 1961 ) - زنى كه صيغه شده اگر فقير باشد، شوهرش و ديگران مى‌توانند به او زكات بدهند، ولى اگر شوهرش در ضمن عقد شرط كند كه مخارج او را بدهد يا به جهت ديگرى دادن مخارجش بر او واجب باشد در صورتى كه مخارج آن زن را بدهد، نمى‌شود به آن زن زكات داد.
(مسألة 1962 ) - زن مى‌تواند به شوهر فقير خود زكات بدهد، اگرچه شوهر زكات را صرف مخارج خود آن زن نمايد.
(مسألة 1963 ) - سيد نمى‌تواند از غير سيد زكات بگيرد ولى اگر خمس و ساير وجوهات كفايت مخارج او را نكند و از گرفتن زكات ناچار باشد مى‌تواند از غير سيد زكات بگيرد.
(مسألة 1964 ) - به كسى كه معلوم نيست سيد است يا نه، مى‌شود زكات داد.

نيت زكات
(مسألة 1965 ) - انسان بايد زكات را به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد و در نيت معين كند كه آنچه را مى‌دهد زكات مال است يا زكات فطره. ولى اگر مثلاً زكات گندم و جو بر او واجب باشد، لازم نيست معين كند چيزى را كه مى‌دهد زكات گندم است يا زكات جو.