(مسألة 1942 ) - اگر فقير بميرد و مال او به انداز قرضش نباشد، انسان مى‌توند طلبى را كه از او دارد بابت زكات حساب كند بلكه اگر مال او به انداز قرضش باشد و ورثه قرض او ندهند، يا به جهت ديگر انسان نتواند طلب خود را بگيرد، نيز مى‌تواند طلبى را كه از او دارد، بابت زكات حساب كند.
(مسألة 1943 ) - چيزى را كه انسان بابت زكات به فقير مى‌دهد لازم نيست به او بگويد كه زكات است، بلكه اگر فقير خجالت بكشد، مستحب است مال را به قصد زكات به او داده و زكات بودنش را اظهار ننمايد.
(مسألة 1944 ) - اگر به خيال اين كه كسى فقير است به‌او زكات بدهد، بعد بفهمد فقير نبوده يا از روى ندانستن مسأله به كسى كه مى‌داند فقير نيست زكات بدهد، كافى نيست، چنان‌چه چيزى را كه به او داده باقى باشد بايستى از او بگيرد و به مستحق بدهد و اگر از بين رفته باشد پس اگر كسى كه آن چيز را گرفته مى‌دانسته زكات است، انسان مى‌تواند عوض آن را از او بگيرد و به مستحق بدهد و اگر نمى‌دانسته زكات است، نمى‌تواند چيزى از او بگيرد و بايد از مال خودش زكات را به مستحق بدهد.
(مسألة 1945 ) - كسى كه بدهكار است و نمى‌تواند بدهى خود را بدهد اگرچه مخارج سال خود را داشته باشد، مى‌تواند براى دادن قرض خود زكات بگيرد، ولى بايد مالى را كه قرض كرده در معصيت خرج نكرده باشد.
(مسألة1946 ) - اگر به كسى كه بدهكار است و نمى‌تواند بدهى خود را بدهد زكات بدهد، بعد بفهمد قرض را در معصيت مصرف كرده، چنان‌چه آن بدهكار فقير باشد، مى‌تواند آنچه را كه به او داده بابت زكات حساب كند.
(مسألة 1947 ) - كسى كه بدهكار است و نمى‌تواند بدهى خود را بدهد اگرچه فقير نباشد، انسان مى‌تواند طلبى را كه از او دارد بابت زكات حساب كند.
(مسألة 1948 ) - مسافرى كه خرجى او تمام شده، يا مركبش از كار افتاده، چنان‌چه سفر او سفر معصيت نباشد و نتواند با قرض كردن يا فروختن چيزى، خود را به مقصد برساند، اگرچه در وطن خود فقير نباشد، مى‌تواند زكات بگيرد. ولى اگر بتواند در جاى ديگر با قرض كردن يا فروختن چيزى مخارج سفر خود را فراهم كند فقط به مقدارى كه به آنجا برسد مى‌تواند زكات بگيرد.
(مسألة 1949 ) - مسافرى كه در سفر درمانده شده و زكات گرفته بعد از آن كه به وطنش رسيد، اگر چيزى از زكات زياد آمده باشد، بايد آن را به حاكم شرع بدهد و بگويد آن چيز زكات است.

شرايط كسانى كه مستحق زكاتند
(مسألة 1950 ) - كسى كه زكات مى‌گيرد بايد شيعه دوازده امامى باشد و اگر انسان كسى را شيع بداند و به او زكات بدهد بعد معلوم شود شيعه نبوده بايد دوباره زكات بدهد.
(مسألة 1951 ) - اگر طفل يا ديوانه‌اى از شيعه فقير باشد، انسان مى‌تواند به ولىّ او زكات بدهد، به قصد اينكه آنچه مى‌دهد ملك طفل يا ديوانه باشد.