(مسألة 1869 ) - اگر صاحب گاو و گوسفند و شتر و طلا و نقره در مقدارى از سال مست يا بيهوش شود، زكات از او ساقط نمى‌شود و همچنين است اگر موقع واجب شدن زكات گندم و جو و خرما و كشمش مست يا بيهوش باشد.
(مسألة 1870 ) - مالى را كه از انسان غصب كرده‌اند و نمى‌تواند در آن تصرف كند زكات ندارد.
(مسألة 1871 ) - اگر طلا و نقره يا چيز ديگرى را كه زكات در آن واجب است قرض كند و يك سال نزد او بماند، بايد زكات آن را بدهد و بر كسى كه قرض داده چيزى واجب نيست.

زكات گندم و جو و خرما و كشمش
(مسألة 1872 ) - زكات گندم و جو و خرما و كشمش وقتى واجب مى‌شود كه به مقدار نصاب برسند و نصاب آن‌ها « 288 » من تبريز و « 45 » مثقال كم است كه تقريباً « 847 » كيلوگرم مى‌شود.
(مسألة 1873 ) - اگر پيش از دادن زكات از انگور و خرما و جو و گندمى كه زكات آن‌ها واجب شده خود و عيالاتش بخورند يا مثلاً به فقير به غير عنوان زكات بدهد، بايد زكات مقدارى را كه مصرف كرده بدهد.
(مسألة 1874 ) - اگر بعد از آن كه زكات گندم و جو و خرما و انگور واجب شد مالك آن بميرد، بايد مقدار زكات را از مال او بدهند ولى اگر پيش از واجب شدن زكات بميرد، هر يك از ورثه كه سهم او به انداز نصاب است بايد زكات سهم خود را بدهد.
(مسألة 1875 ) - كسى كه از طرف حاكم شرع مأمور جمع‌آورى زكات است موقع خرمن كه گندم و جو را از كاه جدا مى‌كنند و بعد از خشك شدن خرما و انگور مى‌تواند زكات را مطالبه كند و اگر مالك ندهد و چيزى كه زكات آن واجب شده از بين برود بايد عوض آن را بدهد.
(مسألة 1876 ) - اگر بعد از مالك شدن درخت خرما و انگور يا زراعت گندم و جو زكات آن‌ها واجب شود، بايد زكات آن را بدهد.