باشد روزه‌هاى خود را قضا كند، ولى پيش از آن كه قضا نمايد در تنگى وقت عذر پيدا كند.
(مسألة 1716 ) - اگر مرض انسان چند سال طول بكشد، بعد از آن كه خوب شد، بايد قضاى رمضان آخر را بگيرد و براى هر روز از سالهاى پيش يك مد طعام به فقير بدهد.
(مسألة 1717 ) - كسى كه بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد، مى‌تواند كفار چند روز را به يك فقير بدهد.
(مسألة 1718 ) - اگر قضاى روز رمضان را چند سال تاخير بيندازد، بايد قضا را بگيرد و از جهت تأخير در سال اول براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و اما از جهت تأخير چند سال بعدى چيزى براى او واجب نيست.
(مسألة1719 ) - اگر روزه رمضان را عمداً نگيرد، بايد قضاى آن را به‌جا آورد و براى هر روز دو ماه روزه بگيرد، يا به شصت فقير طعام بدهد، يا يك بنده را آزاد كند و چنان‌چه تا رمضان آينده قضاى آن روزه را به‌جا نياورد، براى هر روز يك مد طعام نيز كفاره بدهد.
(مسألة1720 ) - اگر روز رمضان را عمداً نگيرد و در روز مكرر جماع يا استمناء كند، كفاره هم مكرر مى‌شود. ولى اگر چند مرتبه كار ديگرى كه روزه را باطل مى‌كند انجام دهد مثلاً چند مرتبه غذا بخورد يك كفاره كافى است.
(مسألة1721 ) - بعد از مرگ پدر، پسر بزرگتر بايد قضاى روزه او را به تفصيلى كه در نماز در صفحه ( 197 ) گفته شد به‌جا آورد.
(مسألة 1722 ) - اگر پدر غير از روز رمضان، روز واجب ديگرى را مانند روز نذر نگرفته باشد، احتياط واجب آن است كه پسر بزرگتر قضا نمايد. ولى اگر براى روزه‌اى اجير شده و نگرفته باشد قضاى آن بر پسر بزرگ لازم نيست.

احكام روز مسافر
(مسألة1723 ) - مسافرى كه بايد نمازهاى چهار ركعتى را در سفر دو ركعت بخواند، نبايد روزه بگيرد و مسافرى كه نمازش را تمام مى‌خواند مثل كسى كه شغلش مسافرت، يا سفر او سفر معصيت است، بايد در سفر روزه بگيرد.
(مسألة1724 ) - مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد، ولى براى فرار از روزه مسافرت مكروه است و همچنين است مطلق سفر قبل از روز بيست و چهارم ماه رمضان مگر سفر براى حج يا عمره يا به جهت ضرورتى باشد.
(مسألة1725 ) - اگر غير روز رمضان روزه معين ديگرى بر انسان واجب باشد، مثلاً نذر كرده باشد روز معينى را روزه بگيرد بهتر آن است كه تا ناچار نشود در آن روز سفر نكند. و اگر در سفر باشد،چنان‌چه ممكن است قصد كند كه ده روز در جايى بماند و آن روز را روزه بگيرد، ولى ظاهر آن است كه سفر جائز است و قصد اقامه واجب نيست و درصورتى كه روزه نگيرد لازم است روز آن روز را قضا كند.
(مسألة1726 ) - اگر نذر كند كه روز مستحبى بگيرد و روز آ ن را معين نكند، نمى‌تواند آن را در سفر به‌جا آورد. ولى چنان‌چه نذر كند كه روز معينى را در سفر روزه بگيرد، بايدآن را در سفر به‌جا آورد. و نيز اگر نذر كند روز معينى را چه مسافر باشد يا نباشد، روزه بگيرد، بايد آن روز را اگرچه مسافر باشد روزه بگيرد