صفحة ( 54 ) گفته شد به‌جا آورد، روز او صحيح است. و اظهر اين است كه در استحاضة متوسطه اگرچه غسل نكند روزه‌اش صحيح است.
(مسألة 1653 )- كسى كه مس ميت كرده، يعنى جايى از بدن خود را به بدن ميت رسانده، مى‌تواند بدون غسل مس ميت روزه بگيرد. و اگر در حال روزه هم ميت را مس نمايد، روزه او باطل نمى‌شود.
8-
اماله كردن‌ (مسألة 1654 )- اماله كردن با چيز روان اگرچه از روى ناچارى و براى معالجه باشد، روزه را باطل مى‌كند.
9-
قى كردن‌ (مسألة 1655 )- هرگاه روزه‌دار عمداً قى كند اگرچه به واسط مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه‌اش باطل مى‌شود، ولى اگر سهواً يا بى‌اختيار قى كند، اشكال ندارد.
(مسألة 1656 )- اگر در شب چيزى بخورد كه مى‌داند به واسط خوردن آن، در روز بى‌اختيار قى مى‌كند، احتياط واجب آن است كه روز آن روز را قضا نمايد.
(مسألة 1657 )- اگر روزه‌دار بتواند از قى كردن خوددارى كند، چنان‌چه براى او ضرر و مشقت نداشته باشد، بايد خوددارى نمايد.
(مسألة 1658 )- اگر مگس در گلوى روزه‌دار برود، چنان‌چه ممكن باشد، بايد آن را بيرون آورد و روزة او باطل نمى‌شود. ولى اگر بداند كه به واسطة بيرون آوردن آن قى‌ء مى‌كند واجب نيست بيرون آورد و روزة او صحيح است.
(مسألة 1659 )- اگر سهواً چيزى را فرو ببرد و پيش از رسيدن به شكم يادش بيايد كه روزه است، بيرون آوردن آن لازم نيست و روز او صحيح است.
(مسألة 1660 )- اگر يقين داشته باشد كه به واسط آروغ زدن، چيزى از گلو بيرون مى‌آيد، بنابر احتياط نبايد عمداً آروغ بزند، ولى اگر يقين نداشته باشد اشكال ندارد.
(مسألة 1661 )- اگر آروغ بزند و چيزى در گلو يا دهانش بيايد، بايد آن را بيرون بريزد، و اگر بى‌اختيار فرو رود، روزه‌اش صحيح است.