(مسأله‌798 ) - موقعى كه انسان قضاى سجده فراموش شده يا تشهد فراموش شده را به‌جا مى‌آورد بايد خود را مثل موقع نماز بپوشاند، احتياط مستحب آن است كه در موقع به‌جا آوردن سجدة سهو نيز خود بپوشاند.
(مسأله‌799 ) - اگر انسان عمداً يا از روى ندانستن مسأله، از روى تقصير در نماز عورتش را نپوشاند نمازش باطل است.
(مسأله‌800 ) - اگر شخصى در بين نماز بفهمند كه عورت او پيدا است، اظهر اين است كه نمازش باطل است، ولى اگر بعد از نماز بفهمد كه در نماز عورت او پيدا بوده، نمازش صحيح است و همچنين است اگر در اثناء نماز بفهمد كه قبلاً عورتش پيدا بوده، درصورتى كه فعلاً پوشيده باشد.
(مسأله 801 ) - اگر در حال ايستادن عورت او را مى‌پوشاند، ولى ممكن است در حال ديگر مثلاً در حال ركوع و سجود نپوشاند، چنان‌چه موقعى كه عورت او پيدا مى‌شود به وسيله‌اى آن را بپوشاند، نماز او صحيح است. ولى احتياط مستحب آن است كه با آن لباس نماز نخواند.
(مسأله 802 ) - انسان موقعى كه پوشاك ندارد مى‌تواند در نماز خود را به علف و برگ درختان بپوشاند.
(مسأله 803 ) انسان در حال ناچارى مى‌تواند در نماز خود را با گل بپوشاند.
(مسأله 804 ) - اگر چيزى ندارد كه در نماز خود را با آن بپوشاند، چنان‌چه احتمال دهد كه پيدا مى‌كند، بهتر اين است كه نماز خود را تأخير بيندازد، و اگر چيزى پيدا نكرد، در آخر وقت مطابق وظيفه‌اش نماز بخواند.
(مسأله 805 ) - كسى كه مى‌خواهد نماز بخواند، اگر براى پوشاندن خود حتى برگ درخت و علف نداشته باشد، و احتمال ندهد كه تا آخر وقت چيزى پيدا كند كه خود را با آن بپوشاند، در صورتى كه نا محرم او را مى‌بيند، بايد نشسته نماز بخواند،. و اگر اطمينان دارد كه نامحرم او را نمى‌بيند، ايستاده نماز بخواند و بنابر احتياط دست را بر عورت خود بگذارد، و در هر حال ركوع و سجود را با اشاره به‌جا آورد و بنابر احتياط استحبابى اشارة سجود را بيشتر نمايد.

لباس نمازگزار
(مسأله 806 ) - لباس نمازگزار شش شرط دارد: «اول» آن كه پاك باشد. «دوم» آن كه مباح باشد. «سوم» آن كه از اجزاى مردار نباشد. «چهارم» آن كه از حيوان حرام‌گوشت نباشد. «پنجم و ششم» آن كه اگر نمازگزار مرد است، لباس او ابريشم خالص و طلاباف نباشد. و تفصيل اينها در مسايل آينده گفته مى‌شود.
(مسأله 807 ) - «شرط اول» لباس نمازگزار بايد پاك باشد، و اگر كسى در حال اختيار با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.
(مسأله 808 ) - كسى كه از روى تقصير نمى‌داند با بدن و لباس نجس نماز باطل است، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل مى‌باشد.
(مسأله‌809 ) - اگر به واسط ندانستن مساله از روى تقصير چيز نجس را نداند نجس است، مثلاً نداند عرق كافر نجس است و با آن نماز بخواند نمازش باطل است.