و انتقال»، و زمانى كه خدا خواست كسى را مجازات كند و از او انتقام بگيرد عذابش شديد خواهد بود، عذابهايى كه مى‌بينيم در دنيا بر اقوام گوناگون همچون قوم لوط يا شهرهاى عاد و ثمود يا اصحاب ايكه، نازل شده است و آنچه ما از غرق شدن فرعون و پيروان او مى‌دانيم همه نمونه‌اى ساده از عذاب خداست؛ ولى عذاب شديد و «نكال» و «نقمت» او در آخرت است.

و بزرگترين جبّارانى در جايگاه كبريا و عظمت.

غير از معصومين همه بنى آدم گناه مى‌كنند، امّا انسان نبايد با خدا به مقابله برخيزد و از سر عمد و اصرار گناه كند، چرا كه بعضى از گناهان را انسان در حالت مقابله با خدا مرتكب مى‌شود.

كبريا و عظمت خدا به كسى اجازه نمى‌دهد كه با او به مقابله برخيزد، بنده بايد از اينكه با زيادى گناه و اصرار با خدا- كه جبّار زمين و آسمانهاست- مقابله كند بر حذر باشد، چگونه انسان گاهى به درجه‌اى مى‌رسد كه خدا به او خطاب مى‌كند:

«عبدي افعل ما شئت فإنّي لن أغفر لك أبداً»

.

(وسائل الشيعه‌

،

ج 2

،

ص 248)

«بنده من هر آنچه خواهى كن كه من هرگز از تو در نخواهم گذشت.»

امام صادق عليه السلام فرموده‌اند:

«من همّ بالسيّئة فلا يعملها فإنّه ربّما عمل عمل العبد السيّئة فيراه الربّ فيقول:

وعزّتي وجلالي لا أغفر لك أبداً.»

(وسائل الشيعه‌

،

ج 2

،

ص 248)

«هر كه عزم گناه كرد مبادا به آن اقدام كند، زيرا چه‌بسا بنده گناه مى‌كند و خدا او را مى‌بيند و مى‌گويد: به عزّت و جلالم سوگند كه هرگز تو را نخواهم آمرزيد.»

و در دعاى ابو حمزه ثمالى نيز همين مفهوم آمده است، آنجا كه مى‌گويد:

الهي لَمْ أَعْصِكَ حِينَ عَصَيْتُكَ وَأَنَا بِرُبُوبِيَّتِكَ جَاحِدٌ، وَلَا بِأَمْرِكَ مُسْتَخِفٌ‌، وَلَا لِعُقُوبَتِكَ مُتَعَرِّضٌ‌، وَلَا لِوَعِيدِكَ مُتَهَاوِنٌ‌، لَكِنْ خَطيئَةٌ عَرَضَتْ وَسَوَّلَتْ لى نَفْسي‌،