سؤال كرد: چرا براى مبارزه با حسين اعزام نشده‌اى؟

اعرابى گفت: اى امير من مردى صحرانشين هستم، به كوفه آمده تا پول حاصل از فروش شتران را از خريدار بازپس گيرم.

صداى اعرابى حكايت از صداقت و درستى در گفتار مى‌كرد، ابن زياد به اطرافيان نگاه كرد و گفت: گمان مى‌كنم راست بگويد. ولى به جلاد دستور داد گردنش را بزند تا عبرتى براى ديگران باشد!!

پس از چند لحظه سر اعرابى در خون غلطيد تا شاهدى ديگر بر خفقان حكومت بنى‌اميه باشد.