عليه ارتش شام بود.

ارتش شام عليرغم بهره‌گيرى از تجربه و اندوخته‌هاى نظامى روم و استفاده از مكر و حيله، در مقابل سپاهيان حضرت على عليه السلام شكست خورد. كوفه همواره كينه‌اى از حكومت غاصب بنى‌اميّه داشته و دوستدار اهل بيت عليهم السلام بوده و مردم درپى فرصت مناسب براى آغاز انقلاب عليه دستگاه غاصب بودند.

با مرگ معاويه زمينه مساعد فراهم گرديد، شهرهاى اسلامى خود را براى شورش عليه بنى‌اميه آماده مى‌كردند، بزرگان كوفه با ارسال طومار و نامه به امام حسين عليه السلام از وى دعوت كردند تا در پرتو پرچم ولايت شرعى عليه دشمنان اسلام جهاد كنند، ولى يزيد بنا به توصيه سرجون مشاور رومى خود، ابن زياد را بعنوان والى كوفه برگزيد. وى مردم كوفه را با وعده و وعيد فريب داد و آنان را از ارتش شام ترساند و تعدادى از سران كوفه را با زر و پول فريفت.

ابن زياد توانست عناصر ضعيف را بسوى خود جلب كند و آنان را به فرماندهى عمر بن سعد بن ابى وقاص كه روزگارى پدرش فرمانده ارتش عراق بود، جهت جنگ با امام حسين عليه السلام آماده سازد. سپس آماده‌باش عمومى اعلام كرد و به مردم اخطار نمود هركس به ارتش نگرود، دستگير و كشته خواهد شد، مرد اعرابى كه در آغاز ياد شد قربانى اين فراخوان تحميلى گرديد.

مرد دستگيرشده را در برابر ابن زياد قرار دادند. ابن زياد