پاسخ داد: تكبير و تسبيح و استغفار مى‌گفت، و زمانيكه او را پيش آورده تا گردن او را قطع كنم گفت:

خداوندا ميان ما و قومى كه ما را فريب دادند و به ما نيرنگ زدند و ما را كشتند، حاكم و داور باش. سپس ضربه‌اى به او زدم كه كارگر نيافتاد.

به من گفت: اى برده اينهمه مصيبت كه بر ما وارد آورده‌ايد تو را كفايت نمى‌كند؟ ابن زياد گفت: چه مرگ با افتخارى. وى ادامه داد: با ضربه ديگرى او را به قتل رساندم.

مسلم بن عقيل با اين مرگ پرافتخار به آرزوى ديرينه خود نائل آمد و اولين شهيد نهضت حسينى شد.

پسر عقيل دريچه‌اى تازه در شهادت در راه خدا و حفظ دين و ارزشهاى وحى و مبارزه با ظالمان و طاغوت، ايجاد كرد.

درود خدا بر او باد، شهيدى كه خون او تا ظهور ولى اللَّه الاعظم حجت بن الحسن عجل اللَّه تعالى فرجه كه با شعار يالثارات الحسين قيام خواهد كرد، در كالبد دين و امت مى‌دمد.