ما مراجعه كنيد. آنها حجّت من بر شما هستند و من حجّت خدا بر شما هستم.»

در اينجا بايد اشاره كنم كه امور بر دو گونه‌اند: امور ظاهرى، و امور حقيقى.

امور ظاهرى به كارهايى چون رفتن به حوزه يا مدرسه، سرگرم شدن با درس و بحث و نيز اصلاح ميان خود و همگنان باز مى‌گردد.

ولى علاوه بر اين امور، امور غيبى وجود دارند كه بايد يك طلبه به سوى آن ارتقا يابد و دلش را به آن متّصل سازد. بنابراين خويشتن را از گذر شكوفا كردن دانش در دل و پاكيزه گردانيدن آن، به نور اعظم متّصل نمايد. چنانكه در دعاى شريف كه از پيامبر اكرم نقل شده، آمده است: «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي قَلْباً تَقِيّاً نَقِيّاً وَمِنْ الشِّرْكِ بَرِيئاً لَاكافِراً وَلَا شَقِيّاً» [1] «بارالها، دلى با تقوى و پاكيزه و به دور از شرك به من ارزانى فرما، دلى كه نه كافر باشد و نه نگونبخت.»

پس هنگاميكه دلت پاك، صاف، پاكيزه، طاهر، به دور از كينه، نفرت و حسد شد؛ آنگاه نور حق تعالى در دلت مى‌تابد و رابطه تو با اولياء خدا- غايب باشد چه ظاهر- رابطه اثرپذيرى خواهد گشت.

براى نجات مستضعفين‌

علاوه بر همه اينها، ما شعار دفاع از مستضعفين و مظلومين را كه شعارى است بس بزرگ، بر دوش داريم. پس هر كسى كه چنين‌