اهل‌بيت خود، اولوالامر مى‌باشند

اگر تاريخ را ورق بزنيم و در آن به دنبال اولياى امرى كه اين صفات در ايشان نمايان باشد، جستجو كنيم اشخاصى كه نشانه آشكار قرآن كريم بودند، موجوديّت آنان جزئى از موجوديت رسول اكرم صلى الله عليه و آله در اخلاق و سيرت و دانش گشته بود، چون او زيسته و چون او در گذشته بودند، هرگز از راه و برنامه او روى برنگردانده بودند، كسى جز آل‌بيت رسول اكرم صلى الله عليه و آله را نمى‌يابيم.

همين ايشان، اولياى امر حقيقى هستند كه قرآن كريم بر ولايت آنان گواهى داده است، پس هر مدح و ثنايى در قرآن از براى ايشان مى‌باشد. زيرا، «ايشان خشم خود را فرو مى‌برند» (وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ).

«و از خطاى مردم درمى‌گذرند» (وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ).

«نماز را به پا مى‌دارند» (وَالْمُقِيمِينَ الصَّلَاةَ).

«و زكات مى‌دهند» (وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ).

«از ركوع كنندگان و سجده آوران هستند» (الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ).

«در پنهان و آشكار انفاق مى‌نمايند»، و در توانگرى و تنگدستى، خداى خود را سپاس مى‌گويند... و دهها بلكه صدها خوى و فضيلتى كه قرآن به آراستن خود به آنها سفارش مى‌كند و بر پيروى عملى و گفتارى از آنها تشويق مى‌نمايد. بنابراين، اهل‌بيت پيامبر در زندگى خويش، نمونه‌هاى قرآن مى‌باشند؛ بلكه ايشان خود، قرآن ناطق در ميان مردم هستند.