اينكه از آنچه دوست مى‌داريد، (در راه خدا) انفاق كنيد.» [1]

بنابراين پيراهن نو خود را به او داد. هنگام زفاف كه فرارسيد، جبرئيل نازل شد و فرمود: اى محمّد! همانا خداوند به تو سلام مى‌رساند و به من دستور داده كه بر فاطمه سلام كنم و با من هديه‌اى از لباسهاى بهشتى از حرير نازك سبزرنگ فرستاده، مى‌خواهم به او بدهم.» [2]

رابطه گفتار و رفتارمان‌

بدين‌سان هرچه دل انسان به چيزى وابسته باشد، به همان ميزان رابطه نفسانى او به آن شى‌ء محكمتر خواهد بود. پس هرچه انسان بتواند در برابر اين رابطه مقاومت كند، پاداش بزرگترى نصيبش خواهد شد. اين امر ويژه به دانشمندان و خصوصاً طلّاب علوم دينى و مبلّغان بازمى‌گردد. بنابراين درست نيست كه مردم را به سوى انفاق نمودن فرا بخوانند، در حاليكه خود عملًا انفاق نمى‌كنند. خداوند متعال مى‌فرمايد:

أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ‌ [3].

«آيا مردم را به نيكى دعوت مى‌كنيد، امّا خودتان را فراموش مى‌نماييد؛ با اينكه شما كتاب (آسمانى) را مى‌خوانيد؟»