بخش سوم: امام حسين عليه السلام هدايت كننده امّت اسلامى‌

كربلا سرآغاز است نه پايان‌

آيا واقعه دردناك كربلا پايان خطّى بود، يا سرآغاز؟

بسيارى از مردم مى‌پندارند كه اين واقعه، پايان كار است. زيرا اهل‌بيت عليهم السلام و سرآمد آنها، ابا عبداللَّه الحسين عليه السلام به شيوه‌اى دردناك و فاجعه آميزى به شهادت رسيده‌اند كه هرگز روزگارچون آن را نخواهد ديد. به همين خاطر آنها زندگى را بر اين اساس بنامى سازند. زيرا مى‌گويند: امام حسين عليه السلام به شهادت رسيد و زنان و فرزندانش اسير گشتند، بنابراين هرگز كسى نمى‌تواند قيام كند، حقّ حسين را مطالبه نمايد و دولتى اسلامى را برپا نمايد. پس هرگز روزگار، برپايى يك دولت اسلامى را نخواهد ديد.

و بدين‌سان زنجيره‌هاى شكست و در خود فرورفتن و خود باختگى در ذهنشان نقش مى‌بندد و به اين بسنده مى‌نمايند كه ياد اين واقعه را جاودانه سازند، البتّه نه براى اينكه خاستگاه عمل را از آن برگيرند، بلكه آن را توجيه‌گر عدم حركت و بى‌عملى قرار دهند. پس امام حسين عليه السلام كشته شد و ما بر او مى‌گرييم، سينه‌زنى مى‌كنيم و شعائر گوناگونى را به خاطر زنده ساختن يادش برپا مى‌داريم.