حكومت الهى را در قطعه‌اى از زمين برپا سازند.

بعضى ديگر راز بقاى حماسه كربلا را در فاجعه آميز بودن آن مى‌دانند و فكر مى‌كنند كه هيچ واقعه‌اى بدتر، دردناكتر و غم‌انگيزتر از آن در طول تاريخ رخ نداده است، تا جائيكه با چنين سخنانى به امام حسين عليه السلام خطاب مى‌شود كه: «لا يوم كيومك يا أَبا عَبْدِ اللَّهِ» «اى ابا عبداللَّه، هيچ روزى چون روز تو وجود ندارد.»

آرى، روز امام حسين عليه السلام بزرگترين روز مى‌باشد. چرا كه دلها را سوزاند و اشكها را سرازير ساخت. امّا اين، راز عظمت ابا عبداللَّه الحسين نمى‌باشد. زيرا مصيبتها و فاجعه‌ها در تاريخ بسيارند. افراد زيادى چون حسين شهيد فخ و زيد بن على بوده‌اند كه خود و خانواده‌هايشان به طرز فجيعى گرفتار نابودى و كشتار شده‌اند؛ امّا، با اين حال مى‌بينيم كه همه مردم به آنها اهمّيت نمى‌دهند يا شايد بسيارى از آن چيزى نمى‌دانند.

پاكى ويكرنگى‌

بنابراين عظمت امام حسين عليه السلام تنها در شخصيّتش كه يك شخصيّت انقلابى آزادى خواه بوده يا اينكه با مصيبتهاى فاجعه آميزى روبرو گشته است، نهفته نمى‌باشد. پس راز اين عظمت چيست؟

براى پاسخ به اين پرسش بايد بگوييم كه: ناگزير بايد بدانيم خداوند متعال همان آفريدگار هستى و مالك آسمانها و زمين است.

اوست كه گردش امور را به دست دارد. هركه را مى‌خواهد بالا مى‌برد