پس از آن در حديثى طولانى، فضايل اهل‌بيت و راه اسلام مبين را آشكار ساخت و منشور انقلاب خويش را اعلام نمود.

بدين‌سان امام حسين عليه السلام انقلاب خويش را بر عليه رژيم اموى- در حقيقت- از روزهاى معاويه آغاز نمود. امّا اين حركت، حركتى پنهانى و زيرزمينى بود كه پس از آن- پس از مرگ معاويه- به حركتى آشكار دگرگون گشت. بنابراين اگر با ژرفنگرى و دقّت تاريخ را بررسى نماييم، خواهيم ديد كه نهضت ابا عبداللَّه الحسين عليه السلام، تنها رژيم اموى را واژگون نكرد بلكه آن ارزشهاى جاهليّت را كه امويان براى پاشيدن بذر آن در امّت تلاش مى‌كردند، ويران ساخت. يا به ديگر سخن، اينكه امام حسين عليه السلام، در پيكار با بازگشت امّت به جاهليّت اموى پيروز گشت و دليل اين پيروزى، آن انقلابها و انتفاضه‌هايى است كه پس از دوران آن امام شهيد تا به امروز پياپى آمدند و مى‌آيند.