رهبرى نمونه‌

والاترين مرتبه‌اى كه انسان بتواند بسوى آن ارتقا يابد چه مرتبه ومقامى‌است؟ و بالاترين ارزشى كه مى‌توان به آن رسيد چه حدى است؟

اين سؤال همواره بدون پاسخ مانده است، زيرا كه موانع وحجاب، ترس وترديد كه هميشه انسان براى آينده خود در نظر دارد ممكن است در او ديده شود.

انسان اسير مشكلات روزانه خود مى‌باشد، هر چند داراى خواستها وآرزوهاى پايان ناپذير است، زيرا هميشه گرفتار تنگ نظرى وشرايط محدود خود مى‌باشد ودر اين وضعيت نمى‌تواند گامى به پيش بگذارد چون فشار شرايط مادى وگرايش به شهوات او را مجبور به عقب نشينى نموده است.

اگر آن ارزشهاى والا نمى‌بود كه اولياى صالح خدا به آن رسيده‌اند واگر نبودند آن پيشتازان كه دورنماهاى تاريك را با اراده خود در نورديده وخود را الگو ورهبر شايسته انسانيت ساخته‌اند، واگر