وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نيرَ الْمَذَلَّةِ عَلى‌ اعْناقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خآئِفُونَ، اسْأَلُكَ بِإِسْمِكَ الَّذى فَطَرْتَ بِهِ خَلْقَكَ فَكُلٌّ لَكَ مُذْعِنُونَ أَسْأَلَكَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَعَلى‌ آلِ مُحَمَّدٍ.

«خدايا! مرا بيافريدى حال آنكه از خلقت من بى نياز بودى، و اگر يارى دادنت به من نمى‌بود من از شكست خوردگان مى‌بودم. اى كسى كه رحمت را از جايگاهش مى‌گسترانى، و بركتها را از معدنهايش برون مى‌كنى. اى كسى كه از نفس خويش رفعت و بلندى را ويژه مى‌گرداند، پس اوليايش به عزّت او سرفرازى مى‌جويند، اى كسى كه پادشاهان برايش يوغ خوارى برگردنهايشان مى‌نهند و از خشم و قدرت او هراسانند، از تو مى‌خواهم به نامت كه مخلوقاتت را بدان بيامرزيدى، پس همه براى تو فروتن و خوارند، از تو مى‌خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى».

وَأَنْ تَنْجِزَ لى أَمْرى، وَتُعَجِّلَ لِىَ الْفَرَجَ، وَتَكْفِنى وَتُعافينى، وَتَقْضى حَو ائِجى، السَّاعَةَ السَّاعَةَ، اللَّيْلَةَ اللَّيْلَةَ، إِنَّكَ عَلى‌ كُلِّ شَىْ‌ءٍ قَديرٍ.

«و كار مرا محقّق فرمايى و در گشايش براى من تعجيل بورزى و مرا يارى دهى و عافيتم ارزانى فرمايى. نيازهايم را بر آورده سازى همين ساعت همين ساعت و همين شب همين شب كه تو بر هر چيز توانايى». [1]