و اگر او را از دست داديم به ضعيفى ما در برابر كسانى كه به همراهى او (قائم) آنها را سركوب كرديم و دست كسانى كه ما بر آنها چيره گشتيم تا از نافرمانى او دورشان سازيم، بر ما دراز گشت، رحم كن و به تفرقه ما پس از الفت و وحدت در زير سايه حمايت او رحم آر، و به حسرت ما هنگام فرياد خواهى از او در جايى كه ما را از يارى او باز نشاندى، ترحّم فرما».

«بار خدايا! او را از آنچه بر او بيم مى‌رود ايمن و آسوده قرار ده، و تيرهاى نيرنگ را كه از سوى بد كرداران به سوى او و همكارانش وياورانش بر طاعت پروردگارش، آنان كه سلاح و دژ و پناهگاه و انس او گردانيده‌اى، دور گردان. كسانى كه از زن و فرزند خويش دست شستند، و از وطن خود رخت بربستند، و بستر نرم را رها كردند، و از تجارت خود چشم پوشيدند، و زندگيشان را دستخوش زيان ساختند، و بى آنكه از سرنوشت خود بگريزند جمع و انجمن خود را رها كردند، و با بيگانگان كه مددكارشان بودند در آميختند، و بستگان نزديك خود را كه روياروى‌آنها ايستادند، ترك گفتند، وپس‌از پشت كردن وگسستن‌در طول عمرشان، دو باره گردهم آمدند، و اسباب متصل به متاع اندك دنياى گذران را از هم بريدند».

«پس خداوندا! آنهارا در امن‌حرز وسايه حمايت خويش بگير، وخشم بندگانى كه به دشمنى آهنگ آنها را كرده‌اند از ايشان باز بدار، و به خاطر دعوت ايشان كفايت و يارى خود را بر آنها تمام فرما، و به پشتيبانى و نصرتت آنان را تأييد فرما و با (حق) آنان (باطل) كسانى كه مى‌خواهند نور تو را خاموش كنند، نابود فرما».

«پروردگارا! به واسطه آنها سراسر آفاق و اقطار جهان را از عدل و داد و رحمت و فضيلت آكنده فرما، و مطابق كرم و بخشش خود تلاش آنها را پاس بدار، از همان سپاسى كه به بندگانت كه به عدل و داد قيام كردند ارزانى داشتى، و از پاداش خويش آن را بر ايشان ذخيره فرما تا به واسطه آن مراتبشان والا گردد، كه تو هر كار كه خواهى كنى و هر چه خواهى حكم دهى...». [1]