وى در حالى كه فقط 25 بهار از عمرش سپرى مى‌شد و پس از آنكه 18 سال زمام امامت شيعيان را در دست داشت، چشم از جهان فروبست.

شهر بغداد به خاطر وفات ابن الرضا يكسره غرق شيون و ماتم شد.

ترديدهايى پيرامون قصر حكومتى، در مورد وفات امام جواد دور مى‌زد تا آنجا كه نزديك بود آتش انقلابى نيرومند، عليه حكومت ستمكاره عبّاسى شعله‌ور گردد!

معتصم و ولى عهد او، الواثق باللَّه، بر آن‌حضرت نماز گزاردند، همچنين فرزند بزرگوار آن امام، حضرت امام على النقى عليه السلام بر پيكر آن‌حضرت نماز گزارد. و سپس او را در آرامگاهش در كاظميه به خاك سپردند كه تا به امروز نيز مشتاقانش به زيارت او نايل مى‌شوند. (درود و سلام بر محمّد بن على عليه السلام).

در برخى از احاديثى كه در باره علّت وفات امام جواد وارد شده، آمده است: معتصم برخى از وزيران خويش را فراخواند و به آنها دستور داد كه عليه محمّد بن على شهادت دهند كه مى‌خواسته به همراه پيروان خود از شيعيان اماميّه، انقلابى بر ضدّ حكومت به راه‌اندازد. معتصم قصد داشت بدين وسيله براحتى بر امام دست‌يابد و او را روانه زندان كند و يا به قتل برساند.

چون امام جواد را حاضر كردند معتصم به او نگريست و گفت: تو مى‌خواستى بر من خروج كنى؟ امام پاسخ داد: به خدا قسم من چنين كارى نكردم. معتصم گفت: فلانى و فلانى بر اين امر گواهى داده‌اند. شاهدان را