وامانده‌اى است و نه افتاده‌اى». (اصحاح پنجم)

«تا آنكه شهرها ويران و بى سكنه و خانه‌ها بى مردم شوند. زمين ويران و خراب گردد و خداوند انسانها را دور گرداند و خرابى در زمين فزونى گيرد و اگر در آن زندگى باقى مى‌ماند، پس آن نيز ويران ميشود و مثل چنار و بلوط كه چون بريده شوند، كنده آنها باقى مى‌ماند، كنده آن ذريّت مقدس خواهد بود».

(كتاب اشعياء، اصحاح ششم)

4- خداى آسمان مملكتى را بر پاى مى‌دارد كه هرگز منقرض نمى‌شود و پادشاهى آن به مردم ديگر واگذار نمى‌شود. تمام اين ممالك نيست و نابود مى‌شوند امّا اين مملكت تا ابد پا بر جا مى‌ماند».

«... خوشا آنكه منتظر ماند». (كتاب حجار- اصحاح دوّم)

5- «پروردگار سپاهيان گفت. اين بار پس از اندكى آسمانها و زمين و دريا و خشكى را مى‌گردانم و تمام امّتها را به لرزه در مى‌آورم. و پس از آن تمام امّتها مى‌آيند و اين خانه را پر مى‌كنند». (كتاب حجّى، اصحاح دوّم)

6- «در تمام زمين پروردگار مى‌فرمايد: دو سوّم نابود مى‌شوند و مى‌ميرند و يك سوّم در زمين مى‌مانند. يك سوّم را وارد آتش كنم و چون گداختن و پاك شدن نقره، پاكشان كنم و آنها را مثل زر مصفّايشان سازم. او اسم مرا مى‌خواند و من پاسخش مى‌گويم. گويم او قوم من است و او گويد: پروردگار معبود من است». [1] (كتاب زكريا، اصحاح سيزدهم)

7- «يسوع، همينكه از پيش شما به سوى آسمان صعود كرد، به سوى شما