بنابر اين كسى جانشين اوست كه بدو نزديك تر باشد و بهتر به هدايت او اقتدا كند. از اين رو آن‌حضرت به منزله ميزان در انتخاب رهبرى است و حتّى مى‌تواند خط الهى را كه صالحان بدان گرايش دارند از خطوط پراكنده‌اى كه راست و استوار نيستند، جدا سازد.

امام در كتابهاى آسمانى‌

با اينكه كتابهاى فعلى آسمانى از تحريف در امان نمانده‌اند، در آنها به پاره‌اى از حقايق بر مى‌خوريم كه اگر چه به تنهايى براى اثبات اين واقعيت مفيد واقع نمى‌شوند، امّا مى‌توانند براى احتجاج با كسانى كه به همان آيين مؤمن هستند مؤثر باشند آنچه در سطور بعد مى‌آيد قسمتهايى از كتابهاى آسمانى در باره امام مهدى عليه السلام است:

1- «صديقان زمين را تا ابد وارث گردند»

(كتاب مزامير، مزمور سى و هفتم)

بعلاوه اين كتابها جزئيات بسيارى را در باره اوضاع آخر الزمان در بردارند كه مؤيد مطالبى هستند كه در احاديث مسلمانان ياد شده است. سپس مى‌گويد:

«امّا اشرار همگى نابود مى‌شوند».

2- «واى بر امّت خطا كار، مردم گرانبار گنهكار، تبار بد كنندگان، فرزندان مفسدان، پروردگار را وانهادند ...».

تا آنجا كه مى‌گويد: «... سر زمين شما را غريبان پيشاروى شما مى‌خوردند و آن همچون واژگونى بيگانگان ويران گرديده است. پس از اين به ديار عدل و شهر امن مسمّى خواهى شد». (كتاب اشعياء، اصحاح اوّل)

3- پس پرچمى براى امّتهاى بعيد بر افرازد. براى آنها از نقطه دور دست زمين بانگ مى‌زند. آنها ناگهان با عجله مى‌آيند در حالى كه ميانشان نه‌