مرارت و شهادت‌

رنجها و غمهاى امام موسى بن جعفر بعد از فاجعه كربلا، دردناكتر و شديدتر از ساير ائمه عليهم السلام بود. هارون الرشيد همواره در كمين ايشان بود، امّا نمى‌توانست به آن‌حضرت آسيبى برساند. شايد او از ترس اينكه مبادا سپاهيانش در صف ياران آن‌حضرت درآيند، از فرستادن آنان براى دستگيرى و شهيد كردن امام خوددارى مى‌ورزيد، زيرا پنهانكاريى كه افراد مكتبى در اقدامات خود ملزم بدان بودند، موجب شده بود كه دستگاه حاكمه حتّى به نزديك‌ترين افراد خود اعتماد نكند. اين على بن يقطين وزير هارون الرشيد و آن يكى جعفر بن محمّد بن اشعث وزير ديگر هارون است كه هر دو شيعه بودند همچنين بزرگ‌ترين واليان و كارگزاران هارون در زمره هواخواهان اهل بيت عليهم السلام بودند. از اين‌رو بود كه هارون خود شخصاً به مدينه رفت تا امام كاظم را دستگير كند. نيروهاى مخصوص هارون به اضافه سپاهى از شعرا و علماى دربارى و مشاوران، او را در اين سفر همراهى مى‌كردند و ميليونها درهم و دينار از اموالى كه از مردم به چپاول برده بود، با خود حمل مى‌كرد و به عنوان حق السكوت به اطرافيان خود در اين سفر بذل و بخشش مى‌نمود. و در اين‌