باشد تو كارى بجا كرده‌اى و اگر هم او اهل خير نباشد تو اهل آن هستى. اگر كسى از طرف راستت در آمد و ناسزايت گفت و سپس به طرف چپت رفت و زبان به پوزش گشود، عذرش را بپذير».

سفيان ثورى گويد: الصادق بن الصادق جعفر بن محمّد عليهما السلام را ديدار كردم به او گفتم: اى فرزند رسول خدا مرا اندرز فرماى!

فرمود: اى سفيان! دروغگو را مروت، پادشاهان را برادر، حسود را راحت و بد خُلق را سرورى نيست.

سفيان گويد: عرض كردم: اى فرزند رسول خدا مرا بيفزاى!

او به من فرمود: اى سفيان! به خداوند اعتماد كن تا مؤمن شوى و به آنچه خداوند بر تو بخشش كرده خرسند باش تا توانگر گردى و با همسايه‌ات خوش همسايگى كن تا مُسلم شوى و با فاجر همراه و هم صحبت مشو كه به تو گناهكارى مى‌آموزد و در كار خود با كسانى كه از خداوند عزّ و جل مى‌ترسند، مشورت كن. [1]