اسم الکتاب : هدايتگران راه نور المؤلف : مدرسى، سيد محمد تقى الجزء : 1 صفحة : 635
بهتن كرده و روى آن جبّهاى پشمين پوشيده و روى آن هم پيراهنى درشت
بافت دربركرده است.
به ميهمانانش گوشت مىخورانيد و خود گوشتها را با دست خويش پاك
مىكرد، امّا خوراك خودش سركه و زيتون بود و مىفرمود: اين خوراك ماست، خوراك
پيامبران. [1]
پرتويى از بلاغت آن بزرگوار
كتابهاى دينى آكنده از احاديث بليغى است كه از زبان امام صادق عليه
السلام روايت شدهاند. اينك شما را به مطالعه برخى از اين سخنان جاويد دعوت
مىكنيم و از علاقهمندان مىخواهيم براى اطلاع بيشتر به كتاب «أشعه من بلاغة
الامام الصادق» نوشته علامه فقيد شيخ عبدالرسول واعظى مراجعه فرمايند.
«امام صادق عليه السلام به منصور خليفه عبّاسى اندرز داد و فرمود:
بر تو باد حلم كه اساس علم است و در پيشگاه عوامل قدرت خويشتندار
باش اگر هرآنچه را كه بر آن قدرت دارى به انجام رسانى مثل كسى خواهى بود كه خشم
خود را فرومىنشاند يا كينه خود را درمان مىكند و يا با قهر و غلبه در پى نام
مىگردد، بدان كه تو اگر مستحقى را مجازات كنى نهايت آنچه بدان متصف گردى جز عدل
نيست و حالتى كه موجب شكر و سپاس مىشود بسى برتر از حالتى است كه موجب صبر
مىشود.
منصور گفت:
«پند دادى نيكو گفتى سخن را در كمال ايجاز و كوتاهى بيان كردى».
امام در يكى از اندرزهاى خود به فرزند بزرگوار خويش امام كاظم
مىفرمايد:
«فرزندم! در حقّ هر كس كه از تو خواهان خير است، خوبى كن كه اگر او
اهل خير