باقى نماند.

پس براى زنان الگو و نمونه‌اى قرار داد تا با آنان در مسئوليّتهاى عمومى همگون باشد، آن چنان كه در كارهاى خانه مانند باردارى و زايمان و تربيت فرزندان و رتق و فتق امور منزل از قبيل پخت و پز، نظافت و يا وظايف شرعى، مانند حجاب و فرمانبرى از شوهر، و كمى بهره در ميراث و شهادت دادن و چيزهاى ديگر همگون است.

پاره‌اى از مسئوليّتهاى فطرى و غير فطرى كه به زن اختصاص دارد، باعث كناره‌گيرى برخى از زنان از فعاليت در امور دينى شده و موجبات سستى آنها را در انجام برخى از فرايض دينى فراهم آورده است. امّا از آنجا كه خداوند فاطمه عليها السلام را نمونه تمام فضايل و ارزشهاى انسانى قرار داده آن هم با مسئوليّتهاى خطيرى كه در آن اوضاع بحرانى برعهده داشت، شايد بدين وسيله خواسته است بر تمام زنانى كه به بهانه اينكه از جنسِ ضعيف هستند، و شانه از زير بار مسئوليّت خالى مى‌كنند، حجّت را تمام كند.

بنابراين حكمت آفرينش فاطمه عليها السلام با اين خصوصيات و ويژگيها چيزى جدا از حكمت آفرينش پيامبران و اوليا و از جمله محمّد پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و امامان معصوم عليهم السلام نيست كه خداوند تمام آنها را با ويژگيهايى متفاوت از ساير مردم خلق كرده است.

آيا حكمت عصمت پيامبران و اوصيا، و برترى آنان نسبت به ديگر مردمان، بدين خاطر نبوده است كه آنان پيشوايى و امامت مردم را برعهده داشته باشند و مردم بايد آنان را الگوى زندگى خود قلمداد كنند؟

حكمت آفرينش فاطمه نيز درميان زنان همين بوده است. بنابراين همان گونه كه پيامبران و اوصيا، سروران مردانند، فاطمه نيز سرور زنان جهان است.

جنبه ديگرِ زندگانى حضرت فاطمه مربوط به آياتى است كه درباره او نازل‌