فصل سوم: تاريخ فلسفه‌

در جهان انديشه دو خط وجود دارد كه جز در مواضع بسيار ناچيز هيچ تلاقى با هم ندارند. اين دو خط عبارتند از رسالتهاى الهى و فلسفه‌هاى بشرى كه هر يك تاريخ گسترده خود را در طى زمان دارند. از هنگام فرود آمدن پدر ما آدم بر اين سيّاره رسالت آسمانى كه نياز بدان پيش از هر چيز مطرح است با او به عرصه آمد و رسالت آسمانى با نخستين انسان به كره زمين آغاز شد و تا واپسين انسان، ماندگار خواهد بود و هرگز زمين از حجّت الهى كه رسالت خداوندى را بر دوش داشته باشد تهى نخواهد ماند.

ما در صدد كاوش پيرامون تاريخ رسالتهاى آسمانى نيستيم، بلكه شايسته است كه اشاره‌اى به دو انديشه داشته باشيم كه در سياق مباحث آينده بدان نيازمند خواهيم بود:

انديشه اول- وحدت هدف در رسالتهاى الهى‌

بدون ترديد خطوط اصلى رسالتهاى خداوندى يكى است، زيرا همه آنها توحيد خداوند؛ آفريننده يكتا و يگانه را همراه با تسبيح و تقديس فرا مى‌خوانند و بيان مى‌دارند كه خداوند برتر از آن است كه با آوردن وصفى توصيف شود.

تمامى اين رسالتها به خلوص در عبوديت خداوندى و نفى شريك از او و ستيز