مأمون گفت: چگونه جز برخود بر چيزى دلالت ندارند؟ امام رضا عليه السلام فرمود:

«زيرا خداوند عزّوجلّ هرگز چيزى از آنها را بدون معنا گرد نمى‌آورَد و هر گاه چهار، يا پنج، يا شش حرف، يا بيشتر و يا كمتر را با هم جمع كند آنها را بدون معنا جمع نكرده است و معناى آنها مخلوق است كه پيشتر چيزى نبوده است. [1]»

به نظر مى‌رسد اين بينش معمّاى علمى را كه ديدگاههاى نوين رياضى در آن حيران مانده‌اند حل كند، زيرا دانشمندان لحظه انفجار بزرگ را در وقتى بسيار اندك مى‌دانند كه تقريباً به زمان صفر نزديك است و آن حاصل تقسيم ثانيه است به عددى كه در سمت راست آن چهل و پنج صفر قرار مى‌گيرد.

برخى از دانشمدان با انديشيدن به چنين رقمى گيج شدند تا جايى كه دو رياضيدان از بلژيك راهىِ مركز درمان بيماريهاى روانى گشتند و اين همان چيزى بود كه موجب شد ديگران پرونده آن را ببندند و آن را پايان توان عقل بشرى تلقّى كنند.

آرى! مخلوق نخستين همان مشيت وابداع است كه به‌رويدادهاى ديگر شباهتى ندارد، زيرا تهى از حركت است. و در واقع خلق مشيت نسبت به رويدادى كه پس از آن مى‌آيد، به لحظه‌اى شبيه زمان صفر مى‌مانَد و اين تقريباً اندازه زمان بين كاف و نون در امر الهى است كه هرگاه چيزى را بخواهد با كلمه «كن» آن تحقّق مى‌يابد.

5- نور محمّد صلى الله عليه و آله‌

از احاديث شريف استفاده مى‌كنيم كه خداوند نخستين چيزى را كه آفريد نور محمّد صلى الله عليه و آله بود و پس از آن انوار قدسى كه از نور محمّد صلى الله عليه و آله بر گرفته شدند. شايد برخى تفسير اين حقيقت را درك نكنند، چنانكه ما تفسير بسيارى از حقايق بزرگ را درك نمى‌كنيم، ليكن به هر روى حقايقى هستند كه روايات مستفيضه بر آنها تأكيد