خشنودند حال آن كه زندگى دنيا در برابر زندگى آخرت جز اندك متاعى نيست.»

وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُوناً فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَى‌ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ [1].

«و از زمين چشمه‌هاى شكافتيم تا آب به آن مقدار كه مقدّر شده بود گرد آمد.»

وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى‌ [2].

«و همان كه اندازه‌گيرى كرد و هدايت نمود.»

وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى‌ عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ‌ [3].

«و براى ماه منزلهاى مقدّر كرديم تا همانند شاخه خشك خرما باريك شود.»

إِنَّا انزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ* وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ* لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَ لْفِ شَهْرٍ* تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِن كُلِّ أَمْرٍ* سَلَامٌ هِيَ حَتَّى‌ مَطْلَعِ الْفَجْرِ [4].

«ما آن را در شب قدر نازل كرديم، و تو چه دانى كه شب قدر چيست؟ شب قدر بهتر از هزار ماه است، در آن شب فرشتگان و روح به فرمان پروردگارشان براى انجام دادن كارها نازل مى‌شوند. آن شب تا طلوع بامداد همه سلام و درود است.»

وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَي‌ءٍ قَدْراً [5].

«و از جايى كه گمانش را ندارد و روزى‌اش مى‌دهد، و هر كه بر خدا توكّل كند، خدا او را كافى است، خدا كار خود را به اجرا مى‌رساند، و هر چيز را اندازه قرار داده است.»

فَالِقُ‌الْإِصْبَاحِ‌وَجَعَلَ اللَّيْلَ سَكَناً وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَاناً ذلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ‌ [6].

«شكوفنده صبحگاهان است و شب را براى آرامش قرار داد و خورشيد و ماه را براى‌