5- حتّى گاهى خداى ما، مؤمنان از اهل كتاب را فراوان مى‌ستايد، زيرا واجبات خدا را انجام مى‌دهند. خداوند مى‌فرمايد:

لَيْسُوا سَوَاءً مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَائِمَةٌ يَتْلُونَ آيَاتِ اللَّهِ آنَاءَ اللّيْلِ وَهُمْ يَسْجُدُونَ* يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَأُولئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ‌ [1].

«اهل كتاب همه يكسان نيستند. گروهى به اطاعت خدا ايستاده‌اند و آيات خدا را در دل شب تلاوت مى‌كنند و سجده به جاى مى‌آورند* و به خدا و روز رستاخيز ايمان دارند و امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنند و در كارهاى نيك شتاب مى‌ورزند و از جمله صالحانند.»

6- نيز كتاب خدا در سوره اسراء ارزش توحيد را براى ما يادآور مى‌شود و ديگر ارزشهاى ايمانى را اعمّ از نيكى به پدر، مادر، پرداختن به خويشان، ميانه روى در زندگى، دورى از كشتن فرزندان، زشتكارى، خوردن مال يتيمان، وفاى به پيمان و به حق دادن پيمانه، تعهّد نسبت به دادگرى و فروتنى را به ياد ما مى‌آورد و آنگاه سخن را با اين فرموده الهى به پايان مى‌برد كه:

ذلِكَ مِمَّا أَوْحَى‌ إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ وَلَا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَتُلْقَى‌ فِي جَهَنَّمَ مَلُوماً مَّدْحُوراً [2].

«اين حكمتى است كه پروردگار تو به تو وحى كرده است. با خداى يكتا خداى ديگرى مپندار، كه ملامت شده و مطرود به جهنّمت اندازند.»

آغاز اين آيات كه آكنده از ارزشهاى ايمانى است اين فرموده خداوندى مى‌باشد:

لَاتَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُوماً مَّخْذُولًا [3].

«با خداى يكتا، خداى ديگرى به خدايى مگير، كه نكوهيده و خوار خواهى ماند.»