بلكه گاهى در چهره تأييد مستقيم با گذر از مشاهده برهان الهى يا ملكوت آن و يا حتّى فرود آمدن روح‌القدس بر او، تجلّى مى‌يابد. خداوند مى‌فرمايد:

وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَن رَأى‌ بُرْهَانَ رَبِّهِ كَذلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ‌ [1].

«آن زن آهنگ او كرد. و اگر نه برهان پروردگارش را ديده بود، او نيز آهنگ آن زن مى‌كرد. چنين كرديم تا بدى و زشتكارى را از وى باز گردانيم. كه همانا او از بندگان معصوم و پاكيزه ما است.»

3- پس هرگاه آدمى خود را براى خداوند سبحان خالص گرداند و به او پناه برد خدا هم در لحظات دشوار بدو يارى مى‌رساند. خداوند مى‌فرمايد:

وَلَوْلَا أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئاً قَلِيلًا [2].

«و اگرنه آن بود كه پايداريت داده بوديم، نزديك بود كه اندكى با آنان ميل كنى.»

4- خداوند مى‌فرمايد:

وَكَذلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّماوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ‌ [3].

«بدين سان به ابراهيم ملكوت آسمانها و زمين را نشان داديم تا از اهل يقين گردد.»

5- اين تأييد نزد مؤمنان در چهره استوار كردن آنها در راه مستقيم تحقّق مى‌يابد. خداوند مى‌فرمايد:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ‌ [4].

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر خدا را يارى كنيد، شما را يارى خواهد كرد و شما را ثابت قدم گرداند.»

6- به ويژه هنگام رويارويى با دشمنان، آنجا كه دلها به لرزه مى‌افتد.

خداوند مى‌فرمايد: