پنج- پيوند پرهيزكارى و عدالت:

پرهيزكارى به دادگرى فرمان مى‌دهد و دادگرى پاسدار تقواست. خداوند مى‌فرمايد:

... إِعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى‌ وَاتَّقُوا اللَّهَ... [1].

«... عدالت ورزيد كه به تقوى نزديكتر است و از خدا بترسيد...»

شش- پيوند پرهيزكارى و توكّل:

پرهيزكاران به خدا توكّل مى‌كنند و در برابر خود هيچ مانعى در راه به دست آوردن والاترين درجات بلند پروازى نمى‌يابند. خداوند سبحان مى‌فرمايد:

... وَاتَّقُوا اللَّهَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ‌ [2].

«... از خدا بترسيد و مؤمنان بر خدا توكّل مى‌كنند.»

هفت- پيوند تقوى و خردمندى:

تقوى بر رشد، خردمندى و كمال انسان مى‌افزايد، در حالى كه شخص تبهكار رشدى ندارد و ما اين را از اين سخن پروردگار الهام مى‌گريم كه:

... فَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ فِي ضَيْفِي أَلَيْسَ مِنكُمْ رَجُلٌ رَشِيدٌ [3].

«... از خدا بترسيد و مرا در برابر مهمانانم خجل نكنيد. آيا مرد خردمندى در ميان شما نيست‌؟»

نهم- رشد دادن تقوى:

در اثناى سخن پيرامون ابعاد مختلف تقوى، به برخى عوامل رشد دهنده آن آگاهى يافتيم و براى آنكه، اين تصوير كامل شود، شايسته است كه به ديگر آياتى كه ما را به چگونگىِ رشد تقوى راهنمايى مى‌نمايند ره‌يابيم.