«آسمانها و زمين را به حق بيافريد و شما را تصوير كرد و نيكو تصوير كرد. و سرانجام همه به سوى اوست.»

يازده- وعده حق:

مادامى كه آسمانها و زمين براساس حق استواراند، اين امر خود، هدايتگر ما به سوى نام حقّ خداوند و اين كه هر آنچه از نزد او بيايد حق است خواهد بود، پس كتاب او حق است و پيامبر او حق است و وعده او حق است و وعده حق در بسيارى موارد براى يادآورى آخرت آمده است و هرگاه خداوند چيزى را وعده دهد چرا بايد خلف وعده كند؟ آيا او ضعيف، سست و يا جاهل است؟ خداوند از اين ويژگيها بسيار والاتر و بالاتر است. پس وعده او حق است و اين دليل ديگرى است كه ما را به حيات اخروى ره مى‌نمايد.

1- خداوند مى‌فرمايد:

إِلَيْهِ مَرْجِعِكُمْ جَمِيعاً وَعْدَ اللَّهِ حَقّاً... [1].

«بازگشت همه شما به سوى اوست. خداوند وعده حقى فرموده...»

2- خداوند مى‌فرمايد:

وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَايَبْعَثُ اللَّهُ مَن يَمُوتُ بَلَى‌ وَعْداً عَلَيْهِ حَقّاً وَلكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ‌ [2].

«تا آنجا كه مى‌توانستند به خدا قسم خوردند، كه خدا كسانى را كه مى‌ميرند به رستاخيز زنده نمى‌كند.

آرى! اين وعده حق است كه انجام دادن آن بر عهده اوست، ولى بيشتر مردم نمى‌دانند.»

3- هنگامى كه وعده حق خداوند تحقّق يابد آنچه را بشر برپا كرده در هم مى‌كوبد (مثل سد ذى القرنين). خداوند مى‌فرمايد:

... فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاءَ وَكَانَ وَعْدُ رَبِّي حَقّاً [3].