بر باطل، ولى كافران از سر ستيز اين دو را با هم درآميختند. خداوند مى‌فرمايد:

فَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا إِنَّ هذَا لَسِحْرٌ مُبِينٌ‌ [1].

«و چون حق از نزد ما به سوى ايشان آمد، گفتند كه اين جادويى آشكار است.»

2- پاسخ قرآن به اين پندار، قاطع و براساس حقيقتى استوار است كه همگان آن را مى‌دانند و خداوند مى‌فرمايد:

قَالَ مُوسَى‌ أَتَقُولُونَ لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَكُمْ أَسِحْرٌ هذَا وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُونَ‌ [2].

«موسى گفت: آيا سخن حق را كه اينك بر شما نازل شده است جادو مى‌خوانيد، آيا اين جادوست‌؟ و حال آنكه جادوگران رستگار نمى‌شوند.»

3- خداوند مى‌فرمايد:

... وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ إِنْ هذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ‌ [3].

«و كسانى كه به خدا كافر شده بودند، چون سخن حق بر آنها نازل شد گفتند: اين چيزى جز جادويى آشكار نيست.»

4- تفاوت عميق ميان حق و جادو همان تفاوت ميان ايمان و كفر است، دليل پوچى و گمراهى كافران اين است كه حق را با جادو درهم مى‌آميزند. خداوند مى‌فرمايد:

وَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ قَالُوا هذَا سِحْرٌ وَإِنَّا بِهِ كَافِرُونَ‌ [4].

«چون حق به سراغشان آمد گفتند: اين جادوست و ما بدان ايمان نمى‌آوريم.»

5- مادامى كه آيات، روشن هستند نسبت دادن آنها به جادو نشانگر كسانى است كه با بدخواهى خويش كفر ورزيدند. خداوند مى‌فرمايد:

وَإِذَا تُتْلَى‌ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ هذَا سِحْرٌ مُبِينٌ‌ [5].