تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ‌ [1].

«اينها آيات خداست كه ما آن را به حق بر تو تلاوت مى‌كنيم. به كدام سخن بعداز سخن خدا و آياتش ايمان مى‌آورند؟»

هشت- پيامبر حق:

1- پيامبر، حق است، زيرا از سوى خدا حقّى را به ارمغان آورده است و رسالت حق را بر دوش دارد. خداوند مى‌فرمايد:

كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ وَشَهَدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ... [2].

«چگونه خدا هدايت كند قومى را كه نخست ايمان آوردند و به حقانيّت رسول شهادت دادند سپس كافر شدند...»

2- پيامبر نه خدا است نه دروغ پرداز و نه مجنون، بلكه بشرى است كه بدو وحى مى‌شود و اين همان حق است در ميان همه پيامبران، چنانكه دقيقاً درباره عيسى بن مريم چنين بود، او كه كافران درباره وى به پيروى از هوى و هوس خويش، سخنان گوناگونى بر زبان آوردند. خداوند مى‌فرمايد:

ذلِكَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِي فِيهِ يَمْتَرُونَ‌ [3].

«اين است عيسى بن مريم؛ گفتار حقى كه در آن ترديد مى‌كنند.»

نه- حق، بر جادو چيره مى‌شود:

جادو، باطل است و رسالت خداوند بر حق و همين حق پيروز خواهد شد و جادوگر از هرجا كه بيايد ناكام خواهد بود.

1- بدين ترتيب جادو با رسالت تفاوت دارد، زيرا رسالت بر حق است و جادو