پيمانها و ميثاقها

قرآن كريم:

(وَإِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى‌ يَسْمَعَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَايَعْلَمُونَ* كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِندَ اللَّهِ وَعِندَ رَسُولِهِ إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ فَمَا اسْتَقَامُوا لَكُمْ فَاسْتَقِيمُوا لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ) [1].

«و اگر يكى از مشركان از تو پناهندگى بخواهد به او پناه ده تا سخن خدا را بشنود سپس او را به محل امنش برسان چرا كه آنها گروهى ناآگاهند* چگونه براى مشركان پيمانى نزد خدا و رسول او خواهد بود مگر كسانيكه نزد مسجدالحرام با آنان پيمان بستيد تا زمانى كه در برابر شما وفادار باشند، شما نيز وفادارى كنيد كه خداوند پرهيزكاران را دوست دارد.»

حديث شريف‌

1- امام صادق عليه السلام فرمود: