حديث شريف:

1- حضرت على عليه السلام فرمود:

«من ترك إنكار المنكر بقلبه ولسانه ويده فهو ميّت بين الأحياء» [1].

«كسى كه منكر را با قلب و زبان و دست خود نفى نكند، او همچون مرده‌اى بين زندگان است.»

2- ابوجحيفه مى‌گويد: از حضرت على عليه السلام شنيدم كه مى‌فرمود:

«إنّ أوّل ما تغلبون عليه من الجهاد؛ الجهاد بأيديكم ثمّ بألسنتكم ثمّ بقلوبكم، فمن لم يعرف بقلبه معروفاً ولم ينكر منكراً قُلب فجعل أعلاه أسفله» [2].

«اوّلين مرحله‌اى از جهاد كه شما در آن مغلوب خواهيد شد جهاد با دست است، سپس با زبان و سپس با دلهاى‌تان است. پس كسى كه در قلب خود معروف را نشناسد و منكر را انكار نكند، او سرنگون و زير و رو خواهد شد.»

3- على عليه السلام فرمود:

«أمرنا رسول اللَّه صلى الله عليه و آله أن نلقى أهل المعاصي بوجوه مكفهرّة».

«ما را پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمان داد كه گنهكاران را با چهره‌هاى عبوس و درهم گرفته ملاقات كنيم.»

و همچنين فرمود:

«أدنى الإنكار أن تلقى أهل المعاصي بوجوه مكفهرّة» [3].

«پائين‌ترين مرحله انكار اين‌است كه با اهل گناه، با چهره‌هاى گرفته ملاقات كنيد.»