سزاوارترند. خداوند به همه چيز داناست.»

3- (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ) [1].

«اى كسانيكه ايمان آورده‌ايد! هر كس از شما، از آيين خود باز گردد، خداوند جمعيتى را مى‌آورد كه آنها را دوست دارد و آنان او را دوست دارند، و در برابر مؤمنان، متواضع و در برابر كافران، سرسخت و نيرومندند. آنها در راه خدا جهاد مى‌كنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى هراسى ندارند. اين فضل خداست كه به هر كس بخواهد مى‌دهد و فضل خدا وسيع و خداوند داناست.»

4- (وَالَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ آوَوا وَنَصَرُوا أُولئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقّاً لَهُم مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ) [2].

«و آنها كه ايمان آوردند و هجرت نمودند و در راه خدا جهاد كردند، و آنها كه پناه دادند و يارى نمودند، آنان مؤمنان حقيقى اند. براى آنها آمرزش وروزى شايسته‌اى است.»

فقه آيات‌

از آيات كريمه بالا استفاده مى‌كنيم: براى اينكه صفوف مجاهدين منظّم شود و گروههاى جهاد، هماهنگى و همبستگى پيدا كنند تا اينكه از محبّت خداوند سبحان بهره‌مند شوند، آنجا كه مى‌فرمايد:

(إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفّاً كَأَنَّهُم بُنْيَانٌ مَرْصُوصٌ) [3].