قاعدگى از نگاه قرآن كريم‌

خداوند مى‌فرمايد: (وَيَسْأَ لُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى‌ يَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ) [1].

«و از تو درباره حيض سؤال مى‌كنند. بگو: چيز زيان بار و آلوده‌اى است، از اين رو در حالت قاعدگى، از زنان كناره‌گيرى كنيد و با آنها نزديكى ننمائيد تا پاك شوند وهنگامى كه پاك شدند، از طريقى كه خدا به شما فرمان داده، با آنها آميزش كنيد. خداوند توبه كنندگان را دوست دارد و پاكان را (نيز) دوست دارد.»

دراين آيه كريمه حقايق زيادى درباره عادت ماهيانه زن ذكر شده است:

الف- از (وَيَسْأَلُونَكَ) استفاده مى‌شود كه قاعدگى يك مسأله اجتماعى بوده است كه مردم درباره آن از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله سؤال مى‌كردند.

ب- واژه‌ (الْمَحِيضِ) به معناى حالت قاعدگى يا زمان آن‌