به آن دستور داده و فرموده است:
(وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ* وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ) [1]
«و لباست را پاك كن* و از پليدى دورى نما.»
همچنين درباره پاكيزگى محيطزيست فرموده است:
(وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا...) [2]
«و در زمين پس از اصلاح آن فساد نكنيد.»
خداوند همه پليديها (خبائث) را حرام كرده است كه همه نجاستها و ناپاكيها را شامل مىشود و نيز همه آنچه را كه به انسان ضرر و زيان مىرساند. خداوند فرموده است:
(... وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ...) [3]
«... واشيايى پاكيزه را براى آنها حلال مىشمرد وناپاكيها را تحريم مىكند.»
همچنين دورى كردناز نجس را نيز واجبقرار داده وفرمودهاست:
(... إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلَا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هذَا...) [4]
«مشركانناپاكند، پسنبايد بعداز امسال نزديكمسجدالحرام شوند.»
خداوند اجتناب از پليدى را يك حالت فطرى براى انسان تلقّى كرده و در قرآن مجيد بيان فرموده كه از پليديهاى معنوى و مادّى بايد
[1] - سوره مدّثّر، آيات 4 و 5.
[2] - سوره اعراف، آيات 56، 85.
[3] - سوره اعراف، آيه 157.
[4] - سوره توبه، آيه 28.