5- خون
قرآن كريم
(... إِلَّا أَن يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ) [1]
«... به جز اينكه مردار باشد يا خونى كه بيرون ريخته يا گوشت خوك كه اينها همه پليدند.»
حديث شريف:
1- عمّار ساباطى مىگويد: از امام صادق عليه السلام سؤال شد درباره مردى كه از دماغ او خون جارى شده آيا لازم است درون بينى خود را بشويد؟ فرمود:
«إنّما عليه أن يغسل ما ظهر منه» [2]
. «بر اوست كه ظاهر و بيرون بينى خود را بشويد.»
2- على بن جعفر روايت مىكند كه از برادرش امام موسى بن جعفر عليهما السلام سؤال نمود: مردى هنگام وضو گرفتن خون دماغ مىشود و قطرهاى از خون در ظرف آب مىچكد، آيا مىتوان با آن آب وضو
[1] - سوره انعام، آيه 145.
[2] - الكافى، ج 3، ص 59، حديث 5.