3- سعيد الاعرج مىگويد: از حضرت صادق عليه السلام سؤال نمودم درباره
ديگى كه در آن گوسفندى (در حال پختن) است، مقدارى خون در آن مىريزد، آيا مىتوان
آن را خورد؟ امام فرمود:
. «آرى، زيرا آتش خون را مىخورد (و آن را مستهلك مىسازد).»
احكام
خون نجس آن خونى است كه از انسان و حيوانى كه خون جهنده دارد بيرون
بريزد چه زنده باشد يا مرده امّا خون كك و پشه و مانند آن پاك است، ولى از خون
جانورانى مانند ماهى كه جهنده نيست اوْلى آن است كه اجتناب شود همچنانكه از مرده
آن نيز.
فروع مسأله به قرار ذيل است:
1- بعداز خارج شدن مقدار متعارف خون از حيوان حلال گوشت كه طبق
موازين شرعى ذبح شده، خونهاى باقيمانده در گوشت يا عروق يا قلب و كبد، پاك و حلال
است امّا خونى كه به جهت نفس كشيدن يا بيمارى يا به علّت اينكه سر حيوان در هنگام
ذبح بالاتر از بدن او قرار داشته يا جهت ديگر، در جايى از بدن حيوان جمع شده، نجس
است و شايسته است كه از هر نوع خون ريخته شده كه متّصل و ملحق به گوشت نباشد، از
باب احتياط اجتناب شود.
[1] - وسائل الشيعه، ج 2، باب 82، ابواب النجاسات، ص 1100، حديث 1.
[2] - همان، ج 16، باب 44، ابواب الأطعمة المحرّمة، ص 376، حديث 2.
اسم الکتاب : احكام مطهرات و نجاسات المؤلف : مدرسى، سيد محمد تقى الجزء : 1 صفحة : 103