«من غرقت ثيابه فلا ينبغي أن يصلّي حتى يخاف ذهاب الوقت، يبتغي ثياباً

، فإن لم يجد صلّى عرياناً جالساً يومئ إيماءً يجعل سجوده اخفض من ركوعه‌

، فإن كانوا جماعة تباعدوا في المجالس، ثمّ صلّوا كذلك فرادى» [1].

«كسى كه لباس‌هايش را آب برده است، نبايد نماز بخواند تا زمانى كه از فوت وقت نماز بترسد. او بايد در صدد پيدا كردن لباس باشد پس اگر نيافت، برهنه نماز بخواند در حاليكه نشسته باشد و براى اعمال نماز اشاره كند و براى سجده بيشتر از ركوع خم شود. و اگر گروهى با اين حالت باشند، در جاهاى دور از همديگر بنشينند و فرادى نماز بگزارند.»

تفصيل احكام‌

1- پوشاندن بدن در هنگام نماز بر مرد و زن واجب است اعمّ از اينكه كسى باشد كه به او نگاه كند يا نباشد. همچنين پوشاندن بدن واجب است در انجام دادن توابع نماز مانند قضاى سجده فراموش شده و تشهّد فراموش شده و همچنين بنابر احتياط مستحب در سجده سهو. در نماز ميّت، پوشاندن بدن واجب نيست ولى مستحبّ است، و همچنين در سجده تلاوت آيات سجده قرآن و در سجده شكر واجب نيست.

در وجوب پوشاندن بدن، بين نمازهاى واجب و نمازهاى مستحبّ فرقى وجود ندارد.

2- مقدار پوشش واجب بر مرد در حال نماز، پوشاندن هر دو عورت است و مستحب است از زانو تا ناف را بپوشاند.

3- امّا مقدار پوشش واجب بر زن، پوشاندن همه بدن حتى سر و موها