را در محاكم قضائى حلّ و فصل كند.

مسؤوليّت قانونى‌

4- چون مرد سرپرست خانواده محسوب مى‌شود، پس بايد مسؤوليّت نگهدارى و حفظ خانواده را به عهده گيرد، و همچنين نبايد در حلّ و فصل امور خانواده سهل انگارى كند بگونه‌اى كه موجب زيان ديدن خانواده شود. بنابراين كوتاهى در اداره‌ى خانه از سوى سرپرست خانه جايز نمى‌باشد، و اگر كوتاهى كند شرعاً مسؤول خواهد بود و پيامدهاى كوتاهى خود را مى‌بايست خود به گردن گيرد؛ به عنوان نمونه اگر مردى همسرش را در خانه‌ى ناامنى اسكان دهد، و پس‌از چندى آن خانه ويران شود و يا مورد سرقت و تجاوز قرار گيرد بگونه‌اى كه موجب زيان ديدن زن شود، تمام مسؤوليّت اين زيانها در صورت فراهم آمدن تمام شرايط مسؤوليت (بسته به تشخيص قضاء) متوجّه شوهر خواهد بود. همچنين كوتاهى كردن در درمان همسر و يا كوتاهى كردن در پرداخت هزينه‌هايى كه براى ايمن ساختن اعضاى خانواده در برابر خطرات الزامى به نظر مى‌رسند اگر آگاهانه و با وجود توانايى بر آن از سوى مرد خانه مورد تغافل قرار گيرند نيز ملحق به حكم پيشين مى‌باشند.

5- سرپرستى و قيمومت مرد بى‌حدّ و مرز نيست، بلكه اين قيمومت توسّط مجموعه‌اى از احكام شرعى كه به روابط زناشويى و ساير ساحتهاى حيات بشرى باز مى‌گردند، محدود مى‌شود، كه جملگى بايد از سوى شوهران رعايت شوند. به عنوان نمونه: