8- امكان دارد خانه‌هايى كه گذشتگان براى ما به ارث گذاشته باشند، نيازمنديهاى ما را فراهم نسازند و خواسته‌هاى ما را برآورده نكنند، و با شرايط ما سازگار نباشند، از اين رو دين اسلام در صورت تنگ و يا نامتناسب بودن خانه، به تعويض آن دستور مى‌دهد و از بهانه قرار دادن مسائلى چون يادمان گذشتگان و خاطرات گذشته و مانند اينها نهى مى‌كند.

(حديث هفتم).

9- از آيه 15 سوره سبأ نيز درمى‌يابيم كه بهتر است محلّ سكونت هركس با سبزه و درختان احاطه شده باشد.

10- از حديث هشتم نيز كراهت ساكن شدن در مناطقى كه خداوند اهالى آنها را بخاطر ستمشان كيفر داده، استنباط مى‌شود.

7- ذكر و پيراستگى‌

قرآن كريم:

(فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ* رِجَالٌ لَّاتُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْماً تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ) [1].

(اين چراغ پرفروغ) در خانه‌هايى قرار دارد كه خداوند اذن فرموده ديوارهاى آن را بالا برند (تا از دستبرد شياطين و هوسبازان در امان باشد)؛