ديه را «به ولى مقتول» بپردازد، «ودر آن مسامحه نكند» اين، تخفيف ورحمتى است از ناحيه پروردگار شما وكسى كه بعد از آن، تجاوز كند، عذاب دردناكى خواهد داشت».

رهيافت وحى:

عدالت، بالاترين هدف جامعه است كه امنيت ابزار رسيدن بدان را فراهم مى آورد. از آيه كريمه ذكر شده درمى يابيم كه قصاص، زندگى وهمچنين پرهيزگارى را درپى خواهد داشت، كه حيات وزندگى نيز همچون پرهيزگارى با سلامت وامنيت عمومى واجتماعى پيوند خورده است.

احكام:

1- براى اينكه قصاص به مثابه ابزارى براى رسيدن به عدالت تلقى شود، بايد به اندازه جرم قصاص كنيم. از همين رو كشتن كس ديگرى به جز جانى جايز نيست وزياده روى در قتل محسوب مى شود.

2- در صورتى كه جمعى مشتركاً كسى را بكشند، مى توان تمام آنها را قصاص كرد، چرا كه تمام آنها قاتل به شمار مى آيند «البته طبق احكامى كه در باب قصاص كتب فقهى ذكر شده است».

3- مى توان قاتل را بخشيد، كه اين بخشش مى تواند بلاعوض وبراى رضاى خداوند واز روى جوانمردى صورت پذيرد وهمچنين مى توان قصاص را به ديه تبديل كرد.

4- فقها شروط زير را براى قصاص ذكر مى كنند:

نخست: برابرى در آزادى، زيرا فرد آزاد هيچگاه در قبال كشتن برده اى كشته نمى شود.

دوم: برابرى در دين، زيرا فرد مسلمان به واسطه كشتن يك كافر نبايد كشته شود، مگر اينكه حاكم تشخيص دهد با قصاص نكردن مسلمانى كه كافرى را كشته است، فساد وتباهى فراگير خواهد شد وامنيت از ميان خواهد رفت، كه در اين صورت مى توان قصاص كرد. همچنين مسلمانى كه به قتل اهل ذمّه ويا بردگان خو گرفته باشد را بايد قصاص كرد.